عقل و عشق

در سالهای قبل به دفعات بازیگرانی که حتی به طور سطحی هم از دین شناختی ندارند . به خود زحمت داده و به مقدسات دینی که بر پایه علم الهی  ونبوی است تعرض  کرده اند.حساب آنان جداست . اما گله از  مسئولانی است که این هنجار شکنی را تحمل می کنند.

در ابتدا چرا باید به این بازیگران میدان داد. بازیگر قحطی اومده

قیمت تو به اندازه خواست توست،اگر خدا را بخواهی،قیمت تو بی نهایت است و اگر دنیا را بخواهی،قیمت تو همان است که خواسته ای 

دین حق همین است که بالای منبرها گفته می شود،ولی دو چیز کم دارد:یکی اخلاص و دیگری،دوستی خدای متعال 

هی نگو دلم اینطور می خواهد،ببین خدا چه می خواهد 

خدا همه عالم را برای شما و شما را برای خودش آفریده است.ببینید که چه مقام و منزلتی برای شما آفریده است

قاشق برای خوردن غذا خوب است و فنجان برای چای نوشیدن و.انسان هم تنها برای آدم شدن خوب است. 

مقدسها همه کارشان خوب است فقط باید منیت خود را با خدا عوض کنند. 

اغلب مردم اظهار میدارند که ما امام زمان را از خودمان بیشتر دوست داریم،حال که اینطور نیست زیرا اگر او را بیشتر از خود دوست داشته باشم،باید برای او کار کنیم،نه برای خود.

اگر چشم برای خدا کند می شود(عین اللّه) و اگر گوش برای خدا کار کند می شود(اذن اللّه) و اگر دست برای خدا کار کند می شود تا می رسد به قلب انسان که جای خداست.

همه خودهای انسان از خودپرستی است.تا خداپرست نشوی به جایی نمی رسی. 

فرهاد هر کلنگی که می زد به یاد شیرین و به عشق او بود.هر کاری انجام می دهی تا پایان کار،باید همین حال را داشته باشی.همه فکر و ذکرت باید خدا باشد،نه خود.

از کلمه (ما) بگذرید،آن جا که در کارها کلمه(من) و (ما) حکومت می کند،شرک است

وقتی خدا را شناختی،هر چه می کنی باید خالصانه و عاشقانه باشد.حتی کمال خود را هم در نظر نگیر.نفس بسیار زیرک و پیچیده است و دست بردار نیست.به هر نحو شده میخواهد خود را وادار کند. 

در هر نفس کشیدن،امتحانی است.ببین با انگیزه رحمانی آغاز می شود یا با انگیزه شیطانی آمیخته می گردد.

روزی وزیر هارون الرشید از کنار قبرستان رد می‌شد؛ دید جناب بهلول، استخوان‌ها را در قبرستان جابجا می‌کند، و دنبال چیزی می‌گردد. گفت: بهلول! اینجا چه می‌کنی؟ بهلول گفت:‌

امروز آمده‌ام این‌ها را از هم جدا کنم. فرق بگذارم بین وزیر، دبیر، سرهنگ، سرتیپ، تاجر، حمّال و . . می‌خواهم ببینم داخل این‌ها کدامشان وزیر است! هر چه نگاه می‌کنم می‌بینم تمام مثل هم هستند. این‌ها بی‌خود در دنیا بر سر هم می‌زدند.¹

1- آیت‌الله دستغیب، معارفی از قرآن، ص 325

اینجا غیبت کرده‌اند

حجت‌الاسلام سید احمد فاطمی:‌در اوایل طلبگی‌ام، روزی مرحوم علامه به حجره‌ام تشریف آوردند و فرمودند: به ظاهر در این جا غیبت شده است!» گفتم: بله؛ پیش از آمدن شما چند نفر که درسشان از من بالاتر بود، این جا بودند و غیبت کسی را کردند. علامه فرمودند: باید می‌گفتی از این جا بروند این حجره دیگر برای درس خواندن مناسب نیست؛ اتاق خود را عوض کن».¹